We wonen alweer 2 maanden in Italië maar het lijkt al veel langer. De eerste maand was alles nieuw, erg wennen en was het vooral ook koud. Inmiddels worden nieuwe dingen 'gewoon' en genieten we enorm van de lente en het buitenleven.
Het is bijzonder hoe snel de kids maar ook wij zelf ons aanpassen aan dit nieuwe leven. Hoe snel nieuwe dingen gewoon worden en dingen die gewoon waren ineens niet meer belangrijk zijn.
We hebben onze favoriete supermarkt en winkeltjes gevonden, ons aangepast aan het andere eten hier maar de grootste verandering is wel dat we zoveel mogelijk buiten zijn. Waar we in Nederland vooral buiten waren als het mooi weer is, zijn we hier alleen maar binnen als het buiten te koud of donker is. Helemaal nu het hier al lente is geworden en de zon uitbundig schijnt. Ook hebben we de geweldige hulp van Sanne, onze oppas/aupair. Zij zorgt vooral voor Noël als de andere 2 jongens op school zijn waardoor we veel meer tijd hebben om samen op de camping aan het werk te zijn. Heerlijk voor ons en Noël!
We leren steeds beter Italiaans spreken en kunnen ons prima redden. Op school hebben we de eerste 10 minuten gesprekken gehad en dit ging goed. Ook de boodschappen doen en dingen regelen gaat ons goed af. En als het echt nodig is is er altijd wel iemand te vinden die ons wil helpen en een paar woorden Engels spreekt.
Toch blijft de taal nog wel een barrière. Een spontaan gesprek voeren is nog erg lastig en soms denken we te begrijpen wat er bedoeld wordt maar klopt dit toch niet. Zo vieren ze morgen Carnaval op school en stond er in een briefje dat de kinderen in Carnavals kleding naar school mochten komen.. dachten we... Dus wij kleren uitzoeken en de jongens helemaal blij dat ze in Indianenpakken naar school mogen.. Maar goed dat ik het nog even navroeg... Nee, ze moeten in eigen kleding naar school en hebben daar kleren zelf gemaakt die ze aan mogen... geen Indianenpakken dus.. Zie je het al voor je.. Ezra en Marcus in hun Indianenpakken naar school en alle andere kinderen in normale kleding.. gelukkig op tijd ontdekt.. Alleen morgenochtend Ezra en Marcus nog teleurstellen....
Op de camping zijn we nu echt begonnen met bouwen! Het hek tussen de camping en het zwembad is bijna af en woensdag komt de eerste vrachtwagen met al het hout voor de safaritenten. Dan kunnen we
alle vlonders, wanden, bedden en kasten gaan bouwen en krijgt de camping steeds meer vorm. De komende tijd zal ook al het leidingwerk gedaan worden en moet het sanitairgebouw gebouwd worden.
Begin april verwachten we de container met Safaritenten en Belltenten en kunnen ze helemaal worden opgebouwd. Genoeg te doen dus maar super gaaf om aan de slag te zijn.
We hebben al veel boekingen binnen en zien er enorm naar uit om gasten te gaan ontvangen op deze prachtige plek.
En nee, het is niet altijd makkelijk. Soms lopen we aan tegen bureaucratie, onduidelijke procedures, verwarming in huis die het nog steeds regelmatig niet doet, taalbarrière of mis ik gewoon mijn heerlijke badkamer in ons oude huis!
Maar elke keer als ik naar buiten kijk of naar buiten loop ben ik instant gelukkig. Wat is het hier mooi! Wat een voorrecht om hier te mogen wonen en werken. En wat wordt de camping gaaf! Nee, nog geen moment spijt gehad. We genieten!